Van het arme binnenland naar de kust
21 juli 2016 - Cafa e Preslopit (Montenegro), Albanië
Aangekomen in Tirana was de zon achter de donkere wolken verdwenen en kregen we te maken met onze eerste regenbui. En als we zeggen regenbui, bedoelen we ook echt een regenbui! Na 10 meter richting het hostel te zijn gelopen waren we al helemaal doorweekt. Aangekomen bij ons bleken we ook nog eens bij het oude gebouw te staan. Gelukkig was de eigenaar daar toevallig aanwezig en konden we met de taxi naar het goede adres.
Het juiste gebouw lag gelukkig ook een stukje dichterbij het centrum. Daar aangekomen werden we erg vriendelijk ontvangen, wat vrij normaal is in Albanie, zoals ons verteld werd. Die avond zijn we bij een erg pittoresk tradioneel Albanees restaurant gaan eten, wat erg goed beviel! Natuurlijk hebben we ook even van de zelfgemaakte Rakija geproefd, die erg sterk, maar wel heel lekker was.
De volgende dag stond er weer een free-walking tour op het programma. We hebben veel gezien en veel verhalen gehoord over het vroegere communisme in Albanië. Het land heeft vroeger zelfs de banden met Rusland, Joegoslavie en China verbroken omdat ze vonden dat deze drie grootmachten niet communistisch genoeg waren... Vandaar de armoede.
Eind van de middag zou onze lift weer vertrekken naar Montenegro, waar een stranddag voor de boeg stond. Na een paar uurtjes rijden kwamen we aan in Dobro Voda, vlakbij Bar, waar we ditmaal een Airbnb hadden geboekt, omdat er geen hostels waren. We zaten in een kleine villa met andere mensen op een kleine kilometer van het strand, en hadden zelfs een zwembad. Hier hebben we alleen geen gebruik van gemaakt, aangezien we liever in de zee gingen zwemmen.
De volgende dag hebben we een heerlijk stranddagje gehad!
Het juiste gebouw lag gelukkig ook een stukje dichterbij het centrum. Daar aangekomen werden we erg vriendelijk ontvangen, wat vrij normaal is in Albanie, zoals ons verteld werd. Die avond zijn we bij een erg pittoresk tradioneel Albanees restaurant gaan eten, wat erg goed beviel! Natuurlijk hebben we ook even van de zelfgemaakte Rakija geproefd, die erg sterk, maar wel heel lekker was.
De volgende dag stond er weer een free-walking tour op het programma. We hebben veel gezien en veel verhalen gehoord over het vroegere communisme in Albanië. Het land heeft vroeger zelfs de banden met Rusland, Joegoslavie en China verbroken omdat ze vonden dat deze drie grootmachten niet communistisch genoeg waren... Vandaar de armoede.
Eind van de middag zou onze lift weer vertrekken naar Montenegro, waar een stranddag voor de boeg stond. Na een paar uurtjes rijden kwamen we aan in Dobro Voda, vlakbij Bar, waar we ditmaal een Airbnb hadden geboekt, omdat er geen hostels waren. We zaten in een kleine villa met andere mensen op een kleine kilometer van het strand, en hadden zelfs een zwembad. Hier hebben we alleen geen gebruik van gemaakt, aangezien we liever in de zee gingen zwemmen.
De volgende dag hebben we een heerlijk stranddagje gehad!
